0
Κοιμήσου και το πρωί
όλα θάναι αλλιώς
και ο καιρός γλυκός σαν τον καφέ σου
κι οι κρυφές απαντοχές σου
θα βγουν στο φως.

Κι οι δρόμοι που μοιάζαν χαμένοι
κι άλλοι τόσοι που δείχναν κλεισμένοι απο πέτρες βαριές
σαν πουλί θα τα δεις από πέρα
θα σαι λάμψη ψηλά στον αέρα
φτερωτές ειν του κόσμου οι ψυχές.

Θα βρεθείς μπρος στης άκρης το νήμα
που το μπέρδεψες μόνος πριν χρόνια,
θα τα δεις όλα τόσο καθάρια
κι όσα ο ίδιος παράχωνες χνάρια
με ένα φόβο αλυσίδα στα πόδια.

Οι αλήθειες γεμάτες με αίμα
ζουν μ ανάσες κρυφές μες στη μέρα
και τα βράδια, σου παίρνουν ζωή.
Οι αλήθειες απλά δίχως λόγια,
ξεπηδούν, φωτισμένα μπαλόνια,
ξημερώνοντας νέα ζωή...

Τέσσυ Χατζόγλου 
(για την αντιγραφή Κομνηνός Α.)


Δημοσίευση σχολίου

 
Top