Με ρούχα παλιά, στις συνοικίες τριγυρνάς
κι ένα ξυλάκι για τσιγάρο μες στο στόμα
'καπνίζει' τ’ όνειρο που βλέπεις τις βραδιές
όταν ξαπλώνεις σε γωνιές πάνω στο χώμα.
..όταν διπλώνεσαι στο βρώμικό σου σώμα.
κι ένα ξυλάκι για τσιγάρο μες στο στόμα
'καπνίζει' τ’ όνειρο που βλέπεις τις βραδιές
όταν ξαπλώνεις σε γωνιές πάνω στο χώμα.
..όταν διπλώνεσαι στο βρώμικό σου σώμα.
Άλλοι σου ρίχνουνε ματιές γεμάτες οίκτο
άλλοι σε σπρώχνουν να περάσουν βιαστικοί
Το κουρασμένο σου κορμί πάνω στον τοίχο
είν’ ο καθρέφτης που φοβούνται πιο πολύ.
..κορμιά και βλέμματα σε στέλνουν παρα κει.
άλλοι σε σπρώχνουν να περάσουν βιαστικοί
Το κουρασμένο σου κορμί πάνω στον τοίχο
είν’ ο καθρέφτης που φοβούνται πιο πολύ.
..κορμιά και βλέμματα σε στέλνουν παρα κει.
Κι αυτά τα δάχτυλα, χωμάτινα και άδεια
τι να τολμήσουν, είναι κούτσουρα ξερά
προτεραιότητα δεν είχανε τα χάδια
τα ξένα χέρια δεν ταϊζουν την καρδιά
..τα ξένα χέρια είν αδιάφορα δεσμά.
τι να τολμήσουν, είναι κούτσουρα ξερά
προτεραιότητα δεν είχανε τα χάδια
τα ξένα χέρια δεν ταϊζουν την καρδιά
..τα ξένα χέρια είν αδιάφορα δεσμά.
Κι ετσι σαν πέτρα, που δεν έχει σημασία
και μ ένα βλέμμα πεντάχρονου παιδιού
δίνεις χαμόγελα, μα υπάρχει μεσ’ τα μάτια
πέτρινο δάκρυ στην κόχη του ματιού.
..μαύρη αχλή στις κάμαρες του νου.
και μ ένα βλέμμα πεντάχρονου παιδιού
δίνεις χαμόγελα, μα υπάρχει μεσ’ τα μάτια
πέτρινο δάκρυ στην κόχη του ματιού.
..μαύρη αχλή στις κάμαρες του νου.
Ξένος κι έρμος πάλι απόψε τριγυρνάς
και το ξυλάκι για τσιγάρο μες στο στόμα
'καπνίζει' τ’ όνειρο που βλέπεις τις βραδιές
όταν ξαπλώνεις σε γωνιές πάνω στο χώμα.
..Όταν διπλώνεσαι στο πέτρινό σου στρώμα.
και το ξυλάκι για τσιγάρο μες στο στόμα
'καπνίζει' τ’ όνειρο που βλέπεις τις βραδιές
όταν ξαπλώνεις σε γωνιές πάνω στο χώμα.
..Όταν διπλώνεσαι στο πέτρινό σου στρώμα.
Τέσσυ Χατζόγλου
(για την αντιγραφή Κομνηνός Α.)
Δημοσίευση σχολίου